terminator
noun
/ʹtɜ:mɪneɪtə(r)/
გენ., მოლ. ბიოლ. ტერმინატორი (ნუკლეოტიდური თანმიმდევრობა დნმ-ში, რომელიც ტრანსკრიფციის შეწყვეტას იწვევს; განსხვავებით ტერმინაციული / ტერმინატორი კოდონისგან, რომელიც ტრანსლაციას წყვეტს) [შდრ. აგრ. termination codon].