tetramer
noun
/ʹtɛtrəmə(r)/
ქიმ., მოლ. ბიოლ. 1) ტეტრამერი, ოთხი კომპონენტისგან / სუბერთეულისგან შემდგარი მოლეკულა ან სხვ. სტრუქტურა;
2) ტეტრამერი, ოთხი ნუკლეოტიდისგან შემდგარი თანმიმდევრობა ნუკლეინის მჟავაში.
ქიმ., მოლ. ბიოლ. 1) ტეტრამერი, ოთხი კომპონენტისგან / სუბერთეულისგან შემდგარი მოლეკულა ან სხვ. სტრუქტურა;
2) ტეტრამერი, ოთხი ნუკლეოტიდისგან შემდგარი თანმიმდევრობა ნუკლეინის მჟავაში.