transcytosis
noun
/͵trænzsaɪʹtəʊsɪs, ͵træns-/
ციტ. ტრანსციტოზი (ზოგიერთი ტიპის უჯრედებისთვის დამახასიათებელი პროცესი, რომელიც ეგზოციტოზისა და ენდოციტოზის ნიშნებს აერთიანებს – გარეშე ნაწილაკების, მაკრომოლეკულების და სხვ. შთანთქმა / ენდოციტოზი უჯრედის ერთ ზედაპირზე და მათი გამოყოფა / ეგზოციტოზი იმავე უჯრედის მეორე ზედაპირიდან).