venter
noun
/ʹvɛntə(r)/

1. = abdomen;

2. ანატ. 1) კუნთის მუცელი (კუნთის გამობურცული ნაწილი);

2) ღრუ (განსაკ. ძვლისა);

3. ბოტ. არქეგონიუმის მუცელი (არქეგონიუმის ქვედა გაფართოებული ნაწილი, რომელშიაც კვერცხუჯრედი ვითარდება) [იხ. აგრ. neck 2 1)].