ვრლ. აბორტული ინფექცია (ინფექცია, რომლის დროსაც მიუხედავად უჯრედში მიმდინარე ვირუსის ცილებისა და ნუკლეინმჟავას სინთეზისა არ ხდება ახალი დამაინფიცირებელი ვირუსული ნაწილაკების წარმოქმნა / ვირუსის გამრავლება; ცოცხალ ორგანიზმებში ხასიათდება დაავადების ხანმოკლე გამწვავებითა და პათოლოგიური მოვლენების სრული გაქრობით) [შდრ. აგრ. latent infection, productive infection].