antennate II
ზმნა
/ʹæntɪneɪt/

1) ენტ. ანტენების / ულვაშების შეხებით ურთიერთობის / კომუნიკაციის ქონა (აქვს, აქვთ) ან ინფორმაციის გადაცემა (ითქმის მწერების შესახებ);

2) ფეხს. ანტენებით, ულვაშებით ან საცეცებით რისამე მოსინჯვა (˂მო˃სინჯავს) / შესწავლა (ითქმის მწერებისა და ზოგიერთი სხვ. ფეხსახსრიანების შესახებ).