dominance
არსებითი სახელი
/ʹdɒmɪnəns/

1. გენ. დომინანტობა, დომინირება (ალელების ურთიერთქმედების ფორმა) [იხ. აგრ. dominant I 1 1)];

2. ეკოლ. დომინანტობა, სიჭარბე (ამა თუ იმ სახეობისა თანასაზოგადოებაში).