genetic homeostasis
არსებითი სახელი
/dʒə͵nɛtɪkhəʊmɪəʹsteɪsɪs, -hɒmɪəʹsteɪsɪs/
გენ., ევოლ. გენეტიკური ჰომეოსტაზი (პოპულაციის უნარი, შეინარჩუნოს საკუთარი გენეტიკური სტრუქტურის სტაბილურობა და მთლიანობა ცვალებად გარემოში).
გენ., ევოლ. გენეტიკური ჰომეოსტაზი (პოპულაციის უნარი, შეინარჩუნოს საკუთარი გენეტიკური სტრუქტურის სტაბილურობა და მთლიანობა ცვალებად გარემოში).