genetic stability
არსებითი სახელი
/dʒə͵nɛtɪkstəʹbɪlətɪ/

გენ., ევოლ. გენეტიკური სტაბილურობა (გარემოსთან კარგად შეგუებული ინდივიდების ან ინდივიდთა ჯგუფის უნარი, წარმოშვას თავისნაირივე გენეტიკური აღნაგობის შთამომავლობა) [შდრ. აგრ. genetic instability].