promoter
არსებითი სახელი
/prəʹməʊtə(r)/

1) მოლ. ბიოლ. პრომოტორი (დნმ-ის უბანი, რომელიც რნმ-პოლიმერაზასთან შეერთების შემდეგ იწვევს ამა თუ იმ გენის ტრანსკრიფციის დაწყებას);

2) პრომოტორი (ქიმიური აგენტი, რომელიც თავად არ წარმოადგენს კანცეროგენს, მაგრამ აჩქარებს ავთვისებიანი სიმსივნის უჯრედების კიბოს უჯრედებად გარდაქმნას);

3) ქიმ. პრომოტორი, აქტივატორი (კატალიზატორისა).