tetramer
არსებითი სახელი
/ʹtɛtrəmə(r)/

ქიმ., მოლ. ბიოლ. 1) ტეტრამერი, ოთხი კომპონენტისგან / სუბერთეულისგან შემდგარი მოლეკულა ან სხვ. სტრუქტურა;

2) ტეტრამერი, ოთხი ნუკლეოტიდისგან შემდგარი თანმიმდევრობა ნუკლეინის მჟავაში.