noun
ბიოქ. ჰემინი (ჰემატინის ქლორიდი) [იხ. აგრ. haematin].
noun
ბიოქ. ჰემობილირუბინი (ჰემოგლობინის დაშლის პროდუქტი...
noun
ემბრ. ჰემოქორიალური პლაცენტა (უმაღლესი პრიმატებისა...
noun
ზოოლ. ჰემოცელი (სისხლით სავსე სხეულის ღრუ...
noun
ბიოქ. ჰემოციანინი (სპილენძის შემცველი, ლურჯი ფერის...
noun
1. ზოოლ. ჰემოციტი (ჰემოლიმფის უჯრედი მრავალ...
= haematopoietic stem cells.
noun
ბიოტექ., მედ. ჰემოციტომეტრი (განსაზღვრული მოცულობის...
noun
ჰემოდინამიკა (სისხლის მიმოქცევის კანონზომიერებათა...
noun
ბიოქ. ჰემოერითრინი (რკინის შემცველი, წითელი ფერის...
noun
ბიოქ. ჰემოგლობინი (ერითროციტების წითელი ფერის სუნთქვის...
noun
გენ. ჰემოგლობინი S (ნამგლისებრუჯრედოვანი ანემიის...
adjective
ჰემოიდური, სისხლისებრი.
noun
ზოოლ. ჰემოლიმფა (სისხლისა და ლიმფის ეკვივალენტი...
noun
(pl haemolyses) ბიოქ. ჰემოლიზი, ერითროციტების ლიზისი /...
adjective
ბიოქ. ჰემოლიზური, ჰემოლიზისა, ჰემოლიზთან დაკავშირებული.