excurrent
adjective
/ɛkʹskʌrənt/

1. ბოტ. ერთიანი ტანის მქონე, სუსტად განვითარებული / პირამიდული ვარჯის მქონე (ითქმის ხის შესახებ) [შდრ. აგრ. decurrent 1 2)];

2. 1) ანატ. გამომტანი (ითქმის სისხლძარღვის, სადინარის, არხის და ა.შ. შესახებ);

2) ფიზიოლ. გულიდან რომ გამოდის, არტერიული (ითქმის სისხლის შესახებ).