immunodeficiency
noun
/͵ɪmjʊnəʊdɪʹfɪʃnsɪ, ɪ͵mju:nəʊ-/
იმუნ. , ფიზიოლ. იმუნოდეფიციტი, იმუნიტეტის დაქვეითებულობა (ანტიგენის მიმართ ნორმალური იმუნური პასუხის აღძვრის უუნარობა – ორგანიზმისა, იმუნური სისტემისა, უჯრედისა და ა.შ.) [შდრ. აგრ. immunocompetence].